Het ABC van de artiesten
Belgian Plastics
Pieter en Jonas de Meester (Aedo en Magister) en Harald Bauweraerts (Embrun) hebben in de folkwereld zowat de status van jonge goden. Tomas De Smet en Roel Poriau (Think of One) hebben deze status in de rest van de wereld. We zijn benieuwd naar hun wervelende nederdaling in Doel.
Bombadil
Bombadil zag het levenslicht in maart 2006. Four-Fingere Fre en Zjang kennen elkaar al van bij het begin van Paddy Murphy's Wife, en samen hebben ze de Nazzer onderschept op de Gentse Feesten. Om mee te mogen doen bij Bombadil, moest de Zjang van de Fre zijn concertina uithalen. De Zjang is al sedert zijn eerste ontmoeting met dit instrument tot over zijn oren verliefd (op de concertina wel te verstaan) en de Fre vond het stilaan tijd om dit instrument op de voorgrond te zetten. Bombadil speelt verscheidene standaarddansen, aangevuld en afgewisseld met enkele minder courante dansen als polska, reel, plinn, onregelmatige walsen,... Het geheel wordt overgoten met een licht verteerbaar Iers sausje. Alhoewel de Zjang, de Nazzer en de Fre alledrie multi-instrumentalisten zijn, kiezen ze ervoor om in Bombadil slechts 1 instrument te beroeren. De zoektocht naar afwisseling gebeurt dus door middel van het arrangement.
Country Feedback Club
De Country Feedback Club is de groep rond singer-songwriter Guy Kennis. Rootsrock uit de Kempen oftewel akoestische rockmuziek die zich zonder schroom beweegt tussen de grenzen van rock, folk & country. De songs van Country Feedback Club zijn dikwijls meerstemmig met harmonieuze samenzang, verpakt in herkenbare en pakkende melodieën. Hun muziek is geworteld in de jarenlange traditie van de rockmuziek maar toch actueel, fris, hoopvol en krachtig. Muziek die er toe doet! Het is puur toeval dat hun naam met een C begint, maar het maakt het wel gemakkelijker om ze te klasseren bij hun grote voorbeelden en invloeden, als daar zijn Crowded House, Counting Crows en Crosby, Stills, Nash & Young. Omdat rurale rock quasi onuitspreekbaar bleek, gewagen ze zelf wel eens van plattelandsrock (The Jayhawks en The Band zijn dan ook nooit ver weg), volgens goede Kempense gewoonte hier en daar onderbroken door een streepje prikkeldraad.
DJ Bob
DJ bob (www.djbob.be) levert een gevarieerde muziekstijl met altijd weer dat alternatieve randje. In onvervalste new-tradition stijl zuigt hij je mee in een kolkende dj-set die bruist van energie en levensvreugde. Zijn sets worden gekleurd door een feestelijke cocktail van Folk Rock(cross-over), Cajun, Zydeco, Keltische, Bretoense, Ierse en Schotse, Scandinavische, Feestfolk en Vlaamse Folk, Mestizo en Latin tunes, Worldbeats -en grooves, Jamaican vibes, 70/80/90 (disco, funk, new wave, punk, rock, e.a. Maar evenzeer karaktervolle deuntjes met een knipoog naar melancholie. Een breed gamma laverend tussen onbekend en daar brandt gelijk een lichtje. Dj bob beweegt en vervoert je. De ideale snelweg naar het betere feest!
Helen Flaherty
Helen Flaherty (www.helenflaherty.be) is van Schotse komaf en vooral bekend als het vocale en stralende middelpunt van de internationaal bekende band Shantalla. Omdat Helen behept is met een onbegrensde veelzijdigheid en ambitie slaat zij nu ook solo haar vleugels uit. Optreden is voor Helen als een levenselixer. Het podium is haar thuis en het publiek is haar vriendenkring. Haar optredens kenmerken zich dan ook door een hartelijk contact met het publiek.
Haar solodebuut 'OFT TIMES I'VE BEEN CHEERY' ligt inmiddels in de winkels en bevestigt haar talent en veelzijdigheid. Het resultaat is een mengeling van traditionele folk en meer eigentijds contemporary repertoire; zeer toegankelijk, zeer swingend, zeer ontroerend!
Gerenommeerde muzikanten vergezellen haar op haar pad als solo-artieste. Wat te denken van Philip Masure op gitaar, Alan Burke op viool, Jackie Moran op percussie en Sylvain Barou op uilean pipes en… David Munnelly op accordeon.
Haar bijdrage aan Irish Unplugged als gastvocalist van de David Munnelly Band bewees eens te meer hoe zeer Helen op het podium thuishoort. Met haar charmante presentatie, aanstekelijke enthousiasme en vocale kwaliteiten weet zij iedere concertbezoeker voor zich te winnen.
Madingma
Twee broers vertrekken elk op ontdekkingsreis naar de mogelijkheden van hun instrument en naar een speelbaar repertoire uit Europa. Onderweg ontmoeten ze elkaar geregeld en met plezier op jamsessies in de woonkamer, de kroeg of in de directe buurt van kleine en grote folkpodia.
Je vindt de broers met hun speelgrage instrumenten overal waar er plaats is om wild of intiem te jammen. In oktober '99 woonde doedelzakmonster Carlos Núñez zo een jamsessie van het duo bij en nodigde hen prompt uit voor een gastoptreden tijdens zijn show in Brussel. Tijdens zijn toer door ons land in 2001 kregen Stefan en Diederik een vaste plaats in het optreden.
Diederik Timmermans: diatonische accordeon
Stefan Timmermans: blokfluiten, doedelzak en gaita gallega
(www.madingma.be)
Maskesmachien
Maskesmachien is a band of four girls and one guy. Their music is based on sounds of words; choreography also has an important part in their live shows. The band is closely related to Think of One. They also provided backing vocals on the first Naft cd.
The music of Maskesmachine is folky, with a high input of humor and cuteness. The girls and guy are totally adorable, and so is their music and presentation.
Barbara Van Hoestenberghe (vocals, violin)
Liesbet Swings (vocals, ukelele)
Eva Van Deuren (vocals, percussion)
Eva Eriksson (vocals, accordeon)
Dajo De Cauter (standing bass)
Medra
Een mix van old-time songs, square dance en Ierse dansmuziek
Medra, een groep uit het Antwerpse, bestaat uit Carl Boeckx, Lou Boeyens, Leo Lesire en Jef Fockaert.
Carl begeleidde in vroegere tijden met gitaar de volksdansgroep "Gelmel" te Schoten, tijdens ondermeer enkele Internationale festivals in binnen- (Schoten) en buitenland. Daar kwam hij in aanraking met de Keltische muziek. Toen hij twee jaar geleden Lou Boeyens tegenkwam was de weg vrij. Lou is een oude rot die bij de Bleugrass groepen Rawhide en Brackisch- hill een lange carrière kende. Zijn vrolijke Amerikaanse Oldtime songs behelzen het halve repertoire van Medra. Leo Lesire, de bassist kwam er na zes maanden bij. Hij zingt tevens in een acapellagroep "Doemdoemzok".
Na nog eens zes maanden kwam Jef Fockaert via een Internet oproep. Het klikte direct. Hij beheerst meerdere instrumenten waaronder de mondharmonica, 5-string banjo, mandoline, en tenorbanjo. De naam van de groep komt van toen ze nog " met drie" waren en een naam moesten verzinnen die een beetje Keltisch aandoet zonder hun Antwerpse roots te negeren. In het Aantwaarps klinkt het dus als " Medra". (www.medra.be)
Pan de Capazo
Pan de Capazo is een ongeslepen Gallicisch-Spaanse diamant en dat willen ze zo houden. Voor hen primeert de kracht van de muziek, de traditie en het spelplezier. Hun favoriete werkplek is niet de cleane studio, maar de straten en café's, metro's en parken, feesten en danspartijen, de magie van het onverwachte. Deze filosofie resulteert in muziek van een zelden geziene energie, een unieke mengeling van traditie en humor, van power en de liefde voor al het goede dat het leven biedt.
Hun muziek heeft iets middeleeuws, maar vooral iets unieks. Wij hadden zoiets nog nooit gezien of gehoord, en ze werden dè revelatie van de eerste festivaleditie. We zijn blij dat we hen dit jaar opnieuw kunnen aankondigen. Anton, Carlos, Fernando, Hector en Ramon zijn samen Pan de Capazo.
Philip Masure
Although Philip plays a number of instruments, he is mostly known as a guitar player. He has specialised in open-tuning (DADGAD) and has played with a number of well-known bands including Orion, Lais, Carlene Anglim (winner of the BBC2 Young Tradition Award), Mugar, Ambrozijn, The VRT-orcherstra, the Liverpool based band Garva, ...
Currently he is a member of Urban Trad (who came 2nd in the Eurovision in 2003) and performs with his own bands Comas (Irish traditional music) and Floes (Flemish folk).He also has a trio with David Munnelly (ex De Dannan) and Helen Flaherty (ex Shantalla).
Philip is also in great demand as a guitar teacher, and has been giving workshops all over Europe (Ireland, Brittany, Belgium, Holland, France, Denmark,...).He also does a lot of studio work and is often asked as a producer.
(masure.folk.be)
Roland
Wie in België of in het verre oosten woont en Roland nu nog niet kent, heeft ofwel geen greintje blues in zijn/haar lijf, ofwel absoluut geen idee wat er in de muziekwereld borrelt.
Sinds de jaren '70 staat Roland synoniem voor het betere blueswerk in deze lage landen. Zij het solo, gezeten op een bierbak, met enkel een oude folkgitaar en een mondharmonica, of met vrienden, de sterren van de hemel rockend.
Roland brengt speciaal voor deze gelegenheid enkele bevriende muzikanten mee.
Wie dat zullen zijn, is nog een verrassing, maar "Doel zal content zijn", zei hij ons!
Maar Roland is natuurlijk veel meer dan alléén maar de Blues. Op LP en CD zet hij zich rustig aan het experimenteren met oosterse klanken en samples (getuige het project The Last Tribe); op de quasi-instrumentale LP Snowblind staan sfeervolle nummers waar helemaal geen tekst bij hoeft... Op Little Sweet Taste treffen we allerhande, onbeschrijflijke soorten muziek aan - het ís blues, maar niet zoals we die gewend zijn.Waltz dan, en vooral Last Letter Home, bevatten stuk voor stuk meesterlijke songs, veel covers en traditionals, maar met hart en ziel gebracht; nummers van Tony Joe White en Bob Dylan, van aangrijpende folksongs tot de meest originele blues.
Roland deelt zijn talent graag met al even getalenteerde collega's, zoals Wigbert, Pieter-Jan de Smet of Neeka... hij spant samen met Raymond van het Groenewoud, André Brasseur of Vaya Con Dios... Roland is alomtegenwoordig in de Belgische muziekscène, en terecht... hij is onvoorspelbaar, ongelooflijk goed en onmenselijk sympathiek... en dat zal elke barman in het land (en ver daarbuiten) bevestigen.
(http://users.pandora.be/vanslycken/roland)
Spijkerhart
Sterk gepekelde Nederlandstalige rock met zin voor gehaaide satire, maar ook ruimte voor geflirt met reggae, ska en aanverwante genres", zo plegen Adriaan, Bert, Joris en Bart hun
Spijkerhart-exploten doorgaans flegmatisch te omschrijven. "We willen rocken en daarom componeren en arrangeren we speelse, weliswaar geheide rocksongs. Bovendien zijn we de populaire babypunk ver voorbij en dat ondanks onze typische samenstelling, of noem het standaard rockbezetting. We zijn het prototype van de Nederlandstalige beukband!
Spijkerhart maakte een goede beurt tijdens een editie van het Oost-Vlaams Rockconcours en tijdens de muzikantendag van Poppunt. De groep concerteerde onder meer in jeugdhuis Kompas, Foyer De Spiegel, de Stadsschouwburg en tal van parochiezaaltjes en podiumkroegen in Sint-Niklaas, het Waasland en de wereld. In 2003 raakte de band dankzij coaching door
Dirk Blanchart in de halve finale van de Nekka Nacht-wedstrijd. Spijkerhart werd tweede en won de publieksprijs tijdens de finale van Lawijtstrijd 2007 en vertegenwoordigt momenteel de stad Sint-Niklaas op tal van (internationale) Evenementen.
(www.myspace.com/spijkerhart)
Virus
Dit sympathieke koppel (ook in het dagelijks leven… daarin zijn ze bijna uniek in onze contreien!) is vooral bekend van Twalseree (www.twalseree.be). Zij brengen Vlaamse folk en hebben door de jaren heen een unieke plaats in het folklandschap weten in te nemen. Uniek omdat zij de traditie niet verloochenen, maar tegelijk door smaakvolle arrangementen en veel eigen werk een onmiskenbaar eigen geluid hebben ontwikkeld .
Als zij voor één iets bekend is, dan zijn het wel de volksbals. Virus zal een unieke stomende balset spelen samen met de muzikanten van Madingma en Belgian Plastics op zaterdagavond. Droombal noemen wij het. En dat zal het zijn, zonder overdrijven.
Jeremy Vervoort: gitaar, bodhran, dulcimer, draailier, trommel, lepels
Ingrid Van Delden: diatonische trekharmonica's, blokfluit, trommel
Pieter en Jonas de Meester (Aedo en Magister) en Harald Bauweraerts (Embrun) hebben in de folkwereld zowat de status van jonge goden. Tomas De Smet en Roel Poriau (Think of One) hebben deze status in de rest van de wereld. We zijn benieuwd naar hun wervelende nederdaling in Doel.
Bombadil
Bombadil zag het levenslicht in maart 2006. Four-Fingere Fre en Zjang kennen elkaar al van bij het begin van Paddy Murphy's Wife, en samen hebben ze de Nazzer onderschept op de Gentse Feesten. Om mee te mogen doen bij Bombadil, moest de Zjang van de Fre zijn concertina uithalen. De Zjang is al sedert zijn eerste ontmoeting met dit instrument tot over zijn oren verliefd (op de concertina wel te verstaan) en de Fre vond het stilaan tijd om dit instrument op de voorgrond te zetten. Bombadil speelt verscheidene standaarddansen, aangevuld en afgewisseld met enkele minder courante dansen als polska, reel, plinn, onregelmatige walsen,... Het geheel wordt overgoten met een licht verteerbaar Iers sausje. Alhoewel de Zjang, de Nazzer en de Fre alledrie multi-instrumentalisten zijn, kiezen ze ervoor om in Bombadil slechts 1 instrument te beroeren. De zoektocht naar afwisseling gebeurt dus door middel van het arrangement.
Country Feedback Club
De Country Feedback Club is de groep rond singer-songwriter Guy Kennis. Rootsrock uit de Kempen oftewel akoestische rockmuziek die zich zonder schroom beweegt tussen de grenzen van rock, folk & country. De songs van Country Feedback Club zijn dikwijls meerstemmig met harmonieuze samenzang, verpakt in herkenbare en pakkende melodieën. Hun muziek is geworteld in de jarenlange traditie van de rockmuziek maar toch actueel, fris, hoopvol en krachtig. Muziek die er toe doet! Het is puur toeval dat hun naam met een C begint, maar het maakt het wel gemakkelijker om ze te klasseren bij hun grote voorbeelden en invloeden, als daar zijn Crowded House, Counting Crows en Crosby, Stills, Nash & Young. Omdat rurale rock quasi onuitspreekbaar bleek, gewagen ze zelf wel eens van plattelandsrock (The Jayhawks en The Band zijn dan ook nooit ver weg), volgens goede Kempense gewoonte hier en daar onderbroken door een streepje prikkeldraad.
DJ Bob
DJ bob (www.djbob.be) levert een gevarieerde muziekstijl met altijd weer dat alternatieve randje. In onvervalste new-tradition stijl zuigt hij je mee in een kolkende dj-set die bruist van energie en levensvreugde. Zijn sets worden gekleurd door een feestelijke cocktail van Folk Rock(cross-over), Cajun, Zydeco, Keltische, Bretoense, Ierse en Schotse, Scandinavische, Feestfolk en Vlaamse Folk, Mestizo en Latin tunes, Worldbeats -en grooves, Jamaican vibes, 70/80/90 (disco, funk, new wave, punk, rock, e.a. Maar evenzeer karaktervolle deuntjes met een knipoog naar melancholie. Een breed gamma laverend tussen onbekend en daar brandt gelijk een lichtje. Dj bob beweegt en vervoert je. De ideale snelweg naar het betere feest!
Helen Flaherty
Helen Flaherty (www.helenflaherty.be) is van Schotse komaf en vooral bekend als het vocale en stralende middelpunt van de internationaal bekende band Shantalla. Omdat Helen behept is met een onbegrensde veelzijdigheid en ambitie slaat zij nu ook solo haar vleugels uit. Optreden is voor Helen als een levenselixer. Het podium is haar thuis en het publiek is haar vriendenkring. Haar optredens kenmerken zich dan ook door een hartelijk contact met het publiek.
Haar solodebuut 'OFT TIMES I'VE BEEN CHEERY' ligt inmiddels in de winkels en bevestigt haar talent en veelzijdigheid. Het resultaat is een mengeling van traditionele folk en meer eigentijds contemporary repertoire; zeer toegankelijk, zeer swingend, zeer ontroerend!
Gerenommeerde muzikanten vergezellen haar op haar pad als solo-artieste. Wat te denken van Philip Masure op gitaar, Alan Burke op viool, Jackie Moran op percussie en Sylvain Barou op uilean pipes en… David Munnelly op accordeon.
Haar bijdrage aan Irish Unplugged als gastvocalist van de David Munnelly Band bewees eens te meer hoe zeer Helen op het podium thuishoort. Met haar charmante presentatie, aanstekelijke enthousiasme en vocale kwaliteiten weet zij iedere concertbezoeker voor zich te winnen.
Madingma
Twee broers vertrekken elk op ontdekkingsreis naar de mogelijkheden van hun instrument en naar een speelbaar repertoire uit Europa. Onderweg ontmoeten ze elkaar geregeld en met plezier op jamsessies in de woonkamer, de kroeg of in de directe buurt van kleine en grote folkpodia.
Je vindt de broers met hun speelgrage instrumenten overal waar er plaats is om wild of intiem te jammen. In oktober '99 woonde doedelzakmonster Carlos Núñez zo een jamsessie van het duo bij en nodigde hen prompt uit voor een gastoptreden tijdens zijn show in Brussel. Tijdens zijn toer door ons land in 2001 kregen Stefan en Diederik een vaste plaats in het optreden.
Diederik Timmermans: diatonische accordeon
Stefan Timmermans: blokfluiten, doedelzak en gaita gallega
(www.madingma.be)
Maskesmachien
Maskesmachien is a band of four girls and one guy. Their music is based on sounds of words; choreography also has an important part in their live shows. The band is closely related to Think of One. They also provided backing vocals on the first Naft cd.
The music of Maskesmachine is folky, with a high input of humor and cuteness. The girls and guy are totally adorable, and so is their music and presentation.
Barbara Van Hoestenberghe (vocals, violin)
Liesbet Swings (vocals, ukelele)
Eva Van Deuren (vocals, percussion)
Eva Eriksson (vocals, accordeon)
Dajo De Cauter (standing bass)
Medra
Een mix van old-time songs, square dance en Ierse dansmuziek
Medra, een groep uit het Antwerpse, bestaat uit Carl Boeckx, Lou Boeyens, Leo Lesire en Jef Fockaert.
Carl begeleidde in vroegere tijden met gitaar de volksdansgroep "Gelmel" te Schoten, tijdens ondermeer enkele Internationale festivals in binnen- (Schoten) en buitenland. Daar kwam hij in aanraking met de Keltische muziek. Toen hij twee jaar geleden Lou Boeyens tegenkwam was de weg vrij. Lou is een oude rot die bij de Bleugrass groepen Rawhide en Brackisch- hill een lange carrière kende. Zijn vrolijke Amerikaanse Oldtime songs behelzen het halve repertoire van Medra. Leo Lesire, de bassist kwam er na zes maanden bij. Hij zingt tevens in een acapellagroep "Doemdoemzok".
Na nog eens zes maanden kwam Jef Fockaert via een Internet oproep. Het klikte direct. Hij beheerst meerdere instrumenten waaronder de mondharmonica, 5-string banjo, mandoline, en tenorbanjo. De naam van de groep komt van toen ze nog " met drie" waren en een naam moesten verzinnen die een beetje Keltisch aandoet zonder hun Antwerpse roots te negeren. In het Aantwaarps klinkt het dus als " Medra". (www.medra.be)
Pan de Capazo
Pan de Capazo is een ongeslepen Gallicisch-Spaanse diamant en dat willen ze zo houden. Voor hen primeert de kracht van de muziek, de traditie en het spelplezier. Hun favoriete werkplek is niet de cleane studio, maar de straten en café's, metro's en parken, feesten en danspartijen, de magie van het onverwachte. Deze filosofie resulteert in muziek van een zelden geziene energie, een unieke mengeling van traditie en humor, van power en de liefde voor al het goede dat het leven biedt.
Hun muziek heeft iets middeleeuws, maar vooral iets unieks. Wij hadden zoiets nog nooit gezien of gehoord, en ze werden dè revelatie van de eerste festivaleditie. We zijn blij dat we hen dit jaar opnieuw kunnen aankondigen. Anton, Carlos, Fernando, Hector en Ramon zijn samen Pan de Capazo.
Philip Masure
Although Philip plays a number of instruments, he is mostly known as a guitar player. He has specialised in open-tuning (DADGAD) and has played with a number of well-known bands including Orion, Lais, Carlene Anglim (winner of the BBC2 Young Tradition Award), Mugar, Ambrozijn, The VRT-orcherstra, the Liverpool based band Garva, ...
Currently he is a member of Urban Trad (who came 2nd in the Eurovision in 2003) and performs with his own bands Comas (Irish traditional music) and Floes (Flemish folk).He also has a trio with David Munnelly (ex De Dannan) and Helen Flaherty (ex Shantalla).
Philip is also in great demand as a guitar teacher, and has been giving workshops all over Europe (Ireland, Brittany, Belgium, Holland, France, Denmark,...).He also does a lot of studio work and is often asked as a producer.
(masure.folk.be)
Roland
Wie in België of in het verre oosten woont en Roland nu nog niet kent, heeft ofwel geen greintje blues in zijn/haar lijf, ofwel absoluut geen idee wat er in de muziekwereld borrelt.
Sinds de jaren '70 staat Roland synoniem voor het betere blueswerk in deze lage landen. Zij het solo, gezeten op een bierbak, met enkel een oude folkgitaar en een mondharmonica, of met vrienden, de sterren van de hemel rockend.
Roland brengt speciaal voor deze gelegenheid enkele bevriende muzikanten mee.
Wie dat zullen zijn, is nog een verrassing, maar "Doel zal content zijn", zei hij ons!
Maar Roland is natuurlijk veel meer dan alléén maar de Blues. Op LP en CD zet hij zich rustig aan het experimenteren met oosterse klanken en samples (getuige het project The Last Tribe); op de quasi-instrumentale LP Snowblind staan sfeervolle nummers waar helemaal geen tekst bij hoeft... Op Little Sweet Taste treffen we allerhande, onbeschrijflijke soorten muziek aan - het ís blues, maar niet zoals we die gewend zijn.Waltz dan, en vooral Last Letter Home, bevatten stuk voor stuk meesterlijke songs, veel covers en traditionals, maar met hart en ziel gebracht; nummers van Tony Joe White en Bob Dylan, van aangrijpende folksongs tot de meest originele blues.
Roland deelt zijn talent graag met al even getalenteerde collega's, zoals Wigbert, Pieter-Jan de Smet of Neeka... hij spant samen met Raymond van het Groenewoud, André Brasseur of Vaya Con Dios... Roland is alomtegenwoordig in de Belgische muziekscène, en terecht... hij is onvoorspelbaar, ongelooflijk goed en onmenselijk sympathiek... en dat zal elke barman in het land (en ver daarbuiten) bevestigen.
(http://users.pandora.be/vanslycken/roland)
Spijkerhart
Sterk gepekelde Nederlandstalige rock met zin voor gehaaide satire, maar ook ruimte voor geflirt met reggae, ska en aanverwante genres", zo plegen Adriaan, Bert, Joris en Bart hun
Spijkerhart-exploten doorgaans flegmatisch te omschrijven. "We willen rocken en daarom componeren en arrangeren we speelse, weliswaar geheide rocksongs. Bovendien zijn we de populaire babypunk ver voorbij en dat ondanks onze typische samenstelling, of noem het standaard rockbezetting. We zijn het prototype van de Nederlandstalige beukband!
Spijkerhart maakte een goede beurt tijdens een editie van het Oost-Vlaams Rockconcours en tijdens de muzikantendag van Poppunt. De groep concerteerde onder meer in jeugdhuis Kompas, Foyer De Spiegel, de Stadsschouwburg en tal van parochiezaaltjes en podiumkroegen in Sint-Niklaas, het Waasland en de wereld. In 2003 raakte de band dankzij coaching door
Dirk Blanchart in de halve finale van de Nekka Nacht-wedstrijd. Spijkerhart werd tweede en won de publieksprijs tijdens de finale van Lawijtstrijd 2007 en vertegenwoordigt momenteel de stad Sint-Niklaas op tal van (internationale) Evenementen.
(www.myspace.com/spijkerhart)
Virus
Dit sympathieke koppel (ook in het dagelijks leven… daarin zijn ze bijna uniek in onze contreien!) is vooral bekend van Twalseree (www.twalseree.be). Zij brengen Vlaamse folk en hebben door de jaren heen een unieke plaats in het folklandschap weten in te nemen. Uniek omdat zij de traditie niet verloochenen, maar tegelijk door smaakvolle arrangementen en veel eigen werk een onmiskenbaar eigen geluid hebben ontwikkeld .
Als zij voor één iets bekend is, dan zijn het wel de volksbals. Virus zal een unieke stomende balset spelen samen met de muzikanten van Madingma en Belgian Plastics op zaterdagavond. Droombal noemen wij het. En dat zal het zijn, zonder overdrijven.
Jeremy Vervoort: gitaar, bodhran, dulcimer, draailier, trommel, lepels
Ingrid Van Delden: diatonische trekharmonica's, blokfluit, trommel
